zondag 8 december 2013

Erik of het kleine insectenboek

Auteur:                  Godfried Bomans
              1940
                    143

Over Godfried Bomans;
De schrijver van het verhaal ‘ Erik of het kleine  insectenboek’ is Godfried Bomans. Hij is op 2 maart 1913 geboren in Den Haag. Niet heel erg veel later verhuist hij met zijn familie naar Haarlem ,omdat zijn vader in 1913 een advocatenbureau start.
Al snel werd duidelijk dat Godfried zich interesseerde in literatuur. Toen hij op de middelbare school zat was hij redacteur van de schoolkranten. Hierin schreef hij korte verhalen.
In 1926 ging hij naar het Triniteitslyceum in Overeen. Later ging hij studeren aan de Universiteit van Amsterdam en daar behaalde hij in 1936 zijn Kandidaatsexamen Rechten.
In 1939 vertrekt hij naar Nijmegen met het besluit psychologie te gaan studeren. Hier schrijft hij ook één van zijn meest succesvolle boeken: Erik of het kleine insectenboek. Van dit boek zijn veel vertalingen gemaakt & ook is het in 2004 verfilmd door Gidi van Liempd.
Na zijn eindexamen was Godfried redacteur van het studentenblad Propria Cures.
Godfried is voor een lange tijd een van de meest gelezen schrijver s van Nederland geweest, maar dit is dan ook niet moeilijk wanneer je meer dan 60 boeken schrijft.
Godfried Bomans is op een leeftijd van 58 jaar overleden in Bloemendaal, op 22 december 1971. Hij overleed aan een hartaanval en is op kerstavond begraven.
Landelijke bekendheid kreeg Bomans opnieuw door optredens in radio- en televisieprogramma's, zoals Kopstukken en Bomans in triplo. Hij werd een mediapersoonlijkheid, voor die tijd een nieuw fenomeen. Uitzendingen zoals Bomans in Vlaanderen en Bomans in Israël vestigden de aandacht even sterk op hemzelf als op zijn onderwerpen.
In 1971 verbleef Bomans, op uitnodiging van VARA en AVRO, een week alleen op het onbewoonde waddeneiland Rottemerplaat. Hij maakte er dagelijkse radioverslagen, getiteld Alleen op een eiland, over zijn ervaringen met de tv-showman Willem Ruis als zijn gesprekspartner in Warffum. Deze radioverslagen zijn als luisterboek in 2006 op 6 cd's verschenen. Het primitieve verblijf lag hem niet; vrijwel zeker heeft het hem een terugslag bezorgd in zijn gezondheid.
bron; http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans


Lofrede, door; Eva Metz
“Erik of het klein insectenboek”. Meteen toen ik deze titel las schoten er al gelijk een aantal gedachten door mijn hoofd. Gedachten die me aan vroeger deden denken, van toen ik als kind de verfilming van het boek zag. We kregen dit als opdracht voor Nederlands wat ik erg leuk vond aangezien ik het boek zelf nog nooit had gelezen. Echter  was dit niet het enige dat in me opkwam, want een van de vragen die in me opkwam als je de titel leest is; waarom staat er zoiets als het woord ‘’of’’ in de titel? Ik heb dit opgezocht op internet aangezien ik het wel vreemd vond, omdat het op mij overkwam als een niet heel vloeiende titel. Later ben ik er achter gekomen dat dit is gedaan omdat het deel ‘het kleine insectenboek’ als ondertitel gebruikt kan worden.

Veel mensen waaronder ik zullen bij het lezen van de titel al zoiets krijgen van; oh, het woord insecten. Veel mensen ervaren insecten als vies en eng. Ikzelf vind ze ook niet altijd even aangenaam. Maar bij het lezen van dit boek kom je erachter dat dit heel leuk is geschreven en op een soort gefantaseerde manier. Godfried Bomans heeft er goed over nagedacht, want hoe is het toch mogelijk om van de echte wereld over te gaan in een schilderij; gewoon heel simpel, je laat de schilderijen tot leven komen.
Elke avond bekijkt Erik het schilderij Wollewei, en ook deze avond weer. Wanneer Erik in het schilderij terecht komt maakt hij veel mee, en wat hij meemaakt zag ik op de manier hoe het geschreven was voor me. Dit geeft net iets extra’s aan het boek omdat je een beeld kan vormen bij wat je leest.


Erik is zo gefascineerd in de dieren die hij heeft gezien in Solms’ Beknopte Natuurlijke Historie dat hij bij ieder dier wel ongeveer op kan noemen hoeveel poten het heeft en wat zijn kenmerken zijn. Doordat het zo luchtig is geschreven is het gemakkelijk door te lezen wat ook weer een pluspuntje is.
Zoals ik al zei probeerde ik me bij het lezen voor te stellen hoe het zou zijn als jij daar zou staan. Wat me hierbij opviel is dat ik op een gegeven moment me de dieren een beetje begon voor te stellen als een soort mensen, omdat er veel menselijke eigenschappen aan toegekend werden. Natuurlijk is dit biologisch gezien niet helemaal juist maar dat geeft wel een soort humoristisch tintje aan het boek.

En zoals bij veel heeft ook dit boek een moraal waar het jongetje Erik mee te maken krijgt. Godfried had een motivatie om dit boek te schrijven namelijk dat hij ons er op wilt wijzen hoe uitgebreid wij kunnen nadenken over alles maar toch ook onze beperkingen hebben. Door een kind te nemen in de hoofdpersoon komt het verhaal beter over en creëer je ook veel sneller sympathie voor alles wat hem gebeurd in het hele verhaal. Kortom een leuk en lekker te lezen boek. Het is misschien niet helemaal realistisch maar doordat meneer Bomans het zo leuk heeft geschreven met als kind in de hoofdpersoon, toch een vermakelijk boek. Dus wat mij betreft is het zeker een aanrader!



Keuzeopdracht: C
Het was weer een nieuwe dag in Wollewei. Erik was net opgestaan en had snel een douche genomen. Snel liep hij naar het ontbijt, hij was namelijk al wat aan de late kant omdat hij zich had verslapen. Iedereen zat al aan het ontbijt, en het werd ook al weer bijna afgeruimd.
Toen Erik binnen kwam lopen zei iedereen in koor ‘goedemorgen meneer Pinksterblom’. Erik raakte er een beetje in de verlegenheid, hij wist nog net een kleine ‘goedemorgen’ naar buiten te brengen. Zoals altijd was het weer een dolle boel aan tafel en ook een grote gezelligheid. Zo had hij elke dag wel aan het ontbijt willen zitten. Echter was deze morgen toch anders dan alle andere, het was namelijk een speciale dag. Het was de officiële dag van het Zomer Festival, de dag waarop de zomer officieel werd ingeluid. Iedereen was in een uiterst blije bui vandaag, behalve een iemand. Een nieuwe gast in het hotel, die verdacht stil in een hoekje zat. Uit Solms’ Beknopte Natuurlijke Historie wist Erik dat het een spin was, maar hij moest wel twee keer diep nadenken voordat hij eindelijk wist wat voor soort. Het was een waterspin. Hij ging de kenmerken na; Mannetjes worden ongeveer 9 tot 12 millimeter tegenover een lengte van 8 tot 15 mm bij de vrouwtjes. Ondanks dat de vrouwtjes dus groter kunnen worden, is in de praktijk echter meestal het mannetje groter dan het vrouwtje, wat vrij zeldzaam is in de spinnenwereld. Ineens vroeg de duizendpoot wat hij allemaal aan het mompelde, en hij antwoordde; ‘Oh, niks hoor’. De duizendpoot geloofde hem niet en zei; ‘Het gaat over die spin daarginds hè, blijf daar maar bij uit de buurt, ze zijn uiterst gevaarlijk. Zonder ook maar een verdere krimp te geven pakte de duizendpoot zijn ontbijt verder op en liet Erik achter met dit idee dat de spin uiterst gevaarlijk was, al kon Erik zich hier verder niks uit herinneren uit Solms’ Beknopte Natuurlijke Historie. Hij besloot zich er verder niks van aan te trekken en net als de duizendpoot zijn ontbijt te vervolgen.
Niet veel later vertrok hij weer richting zijn kamer om zich klaar te maken voor de festiviteiten die vandaag zouden gaan plaatsvinden.
(…)

Aangezien Erik niet echt wist waar hij heen moest volgde hij de menigte maar die vanuit het hotel naar het festival zouden gaan. Hij bemerkte tijdens het lopen dat de duizendpoot ontbrak, en net op het moment dat hij zich dit bedacht vond hij een paar schoenen van de duizendpoot, en later nog weer, totdat hij na acht paren te hebben gevonden zich af begon te vragen wat hier aan de hand was. Het leek een soort spoor te zijn, die zich uiteindelijk van het pad afboog. Erik vond het vreemd en volgde het spoor van schoenparen. Na nog vijf paren te hebben gevonden kwam hij uit bij een open plek waar hij de duizendpoot zag liggen, vast gebonden met een paar draden. Als een dolle holde Erik naar hem toe en vroeg wie dit had gedaan, en je zult het al raden maar de duizendpoot antwoordde; ‘De waterspin, snel maak me los voordat hij weer terug komt’. Hij maakte zijn vriend los en net toen ze achter een boom verdwenen waren en ze voor een laatste keer omkeken zagen ze de waterspin terug komen, dit keer met een kopje water. Erik vroeg zich af wat de duizendpoot daar nou eigenlijk deed en hij vertelde zijn verhaal tijdens dat ze hun weg naar het hotel liepen. Het kwam er op neer dat de spin hem van plan was op te gaan eten en dat Erik net op tijd was om hem te redden. De duizendpoot kon hem dan ook niet genoeg bedanken en als dank organiseerde hij ’s avonds voor hem een groot feestmaal. Na dit maal zat Erik helemaal vol en keerde terug naar zijn kamer om daar lekker uit te buiken en zijn spannende dag nog eens te herzien.


 




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten